واقعیت مجازی (VR) و فناوری‌های شبیه‌سازی دیجیتال، به‌ویژه در حوزه جنگ شناختی، در حال تبدیل شدن به ابزارهایی کلیدی برای دفاع و تهاجم در عرصه روان‌شناسی و اطلاعاتی هستند. این فناوری‌ها با توانایی ایجاد تجربیات واقع‌گرایانه و تعامل‌پذیر، قادرند احساسات، ادراکات و رفتارهای فردی و جمعی را تحت تأثیر قرار دهند، که این ویژگی‌ها آن‌ها را به ابزارهای بسیار مؤثری در عرصه جنگ‌های شناختی تبدیل می‌کند. از یک سو، (VR) می‌تواند برای آموزش‌های پیشرفته روانی، شبیه‌سازی‌های اطلاعاتی و تقویت تاب‌آوری در برابر تهدیدات شناختی مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر، به دلیل توانایی در تحریف واقعیت و دستکاری اطلاعات، این فناوری می‌تواند به ابزاری خطرناک برای پروپاگاندا و تأثیرگذاری بر تصمیمات جمعی تبدیل شود. در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش کتابخانه ای، مطالعه موردی و تحلیل محتوای رسانه ای و شبیه سازی های (AR) به بررسی نقش واقعیت مجازی و فناوری های شبیه سازی دیجیتال در جنگ شناختی پرداخته شود. یکی از چالش‌های اساسی در استفاده از (VR) در جنگ شناختی، مسائل اخلاقی و حقوق بشری است که به ویژه در زمینه دستکاری باورها و حریم خصوصی افراد اهمیت می‌یابد. همچنین، این فناوری می‌تواند برای ایجاد سناریوهای جنگی شبیه‌سازی‌شده به‌منظور تقویت توانمندی‌های استراتژیک و آموزش نیروهای دفاعی در برابر تهدیدات پیچیده اطلاعاتی استفاده شود. در نهایت، استفاده از (VR) در جنگ شناختی نیازمند مقررات و نظارت قانونی دقیق است تا از سوءاستفاده‌های احتمالی در این زمینه جلوگیری شده و از حقوق فردی و آزادی‌های انسانی محافظت گردد.