به عقیده کارشناسان فعال در بخش جهانگردی، گردشگری سیاه در دوران پست‌مدرنیسم به یکی از قطب‌های پرطرفدار و رایج گردشگری تبدیل گشته و هر روز بر علاقه‌مندان به این نوع از گردشگری افزوده می‌شود. گردشگری سیاه یا تلخ به بازدیدها و سفرهای سازمان‌دهی‌شده‌ای گفته می‌شود که از مناطق مصیبت‌دیده و شهرهایی صورت می‌گیرد که در معرض بلایای طبیعی مانند زلزله، سونامی، سیل و... قرار گرفته یا آثار جنگ، حملات تروریستی و... در آن‌ها واقع شده است یا مکان‌هایی که به دلایل غیرطبیعی، احساس ترس، هیجان و کنجکاوی گردشگر را برای بازدید فرامی‌خواند. هدف از این مطالعه، بررسی پتانسیل‌های توسعه‌ی اقتصادی گردشگری سیاه در ایران است. با توجه به نو بودن این نوع گردشگری و کمبود منابع برای جمع‌آوری اطلاعات، بیشتر از منابع مختلف انگلیسی استفاده شده که توسط نویسنده ترجمه شده است و این خود از دشواری‌های تحقیق بود. تمرکز این تحقیق بر پتانسیل‌های توسعه‌ی اقتصادی گردشگری در حوزه‌ی گردشگری سیاه در مناطق خاص، با پدیده‌های غیرطبیعی است. نتایج این تحقیق نشان داد که به دلیل تنوع فرهنگی- طبیعی و نتیجتاً تنوع باورها و عقاید، پتانسیل توسعه‌ی اقتصادی گردشگری سیاه در ایران به شکلی بالقوه وجود دارد اما افزایش کارایی گردشگری سیاه در روند توسعه در وهله‌ی اول نیازمند انتخاب نوعی راهبرد اقتصادی ویژه است.